Przez wiele lat dorosłego życia miałam dylemat, czym obdarować moją jedyną babcię w Dzień Babci. Babcia co roku powtarza, że nie chce prezentów, niczego jej nie potrzeba, a najważniejsza jest dla niej pamięć. Rozumiem to, ale przecież głupio przychodzić w odwiedziny z pustymi rękami, a symboliczne „słodkości”, ze względu na stan zdrowia, nie są babci zalecane. Z kolei kwiaty na babci nie robią wrażenia.
Problem rozwiązał się wraz z pojawieniem się Jasia. Super, można zrobić laurkę, która zazwyczaj – może niesłusznie (jak myślicie?) – kojarzy się wszystkim z przedszkolem i plastyką w najmłodszych klasach podstawówki. Myślę, że to naprawdę jest dowód pamięci i miłości, gdyż wymaga wkładu własnej pracy i poświęcenia czasu (zapewne więcej, niż podczas wizyty w sklepie, w celu zakupu prezentu), więc cieszę się, że mam okazję „pomóc” w jej przygotowaniu. Poza tym, laurkę można postawić na półce czy biurku, a czekoladki czy kwiaty szybko przechodzą w niepamięć, choć też na pewno sprawiają radość.
W związku z takimi właśnie moimi refleksjami, już drugi rok z rzędu, robimy dla babć i dziadków laurki. Jaś jest szczęściarzem, ponieważ ma wszystkich dziadków, a do tego jeszcze dwie prababcie, więc robimy cztery laurki (powinniśmy sześć, ale sąsiedztwo tych dwóch świąt, Dnia Babci
i Dnia Dziadka, pozwala nam na przygotowanie jednej wspólnej laurki dla dziadków „od mamy”
i jednej dla dziadków „od taty” 😊 ).
Bardzo chciałam, by Janek też miał wkład w przygotowanie laurki, więc wymyśliłam, że w jakiś sposób wykorzystam jego rękę, odbitą na papierze. Janek szybko rośnie i jego ręka jest już dosyć duża, ale pomysł świetnie nadaje się do wykorzystania w przypadku młodszych dzieci, gdyż na papierze można odbić rękę nawet najmniejszego dziecka (pod warunkiem, że pozwoli ją sobie pomalować). Jeśli zaś nie wyjdzie z ręką, gdyż dziecko będzie cały czas zaciskało piąstki, to można spróbować ze stópką.
Do całego projektu potrzebny jest grubszy papier do drukowania (ja wybrałam z ozdobną fakturą), farbki plakatowe (lub inne), papier kolorowy, kredki, nożyczki, klej.
W pierwszej kolejności wydrukowałam napisy: „Dzień Babci” i „Dzień Dziadka”. Następnie pomalowałam rączkę Jasia farbą plakatową i odbiłam na papierze. Wybrałam kolory czerwony i niebieski, ponieważ miałam kremowy papier i uznałam, że te będą się najładniej odznaczać. Przy ciemniejszym papierze można wybrać jaśniejsze farby. I właściwie w tym momencie chciałam już poprzestać, gdyż jestem zwolenniczką minimalizmu i taka postać laurki wydała mi się wystarczająca. Stwierdziłam jednak, że dziadkowie nie są minimalistami, więc laurki trochę jeszcze przyozdobiłam.
Z papieru kolorowego wycięłam płatki kwiatów w kształcie łezki oraz listki, a z odbitej ręki zrobiłam motyle, które pokolorowałam kredkami.
